بابا نوئل کسی است که در سال جدید برای بچه های اونور آبی هدیه هایی را می آورد، البته ما هم در فرهنگمون عمو نوروز رو داریم (ولی تا بحال چیزی از ایشون ندیدیم). به هر حال از بچه ها در خواست می شود چیزهایی که از بابانوئل می خواهند را رد یک لیست بنویسند. آنها هم تمام اسباب بازی ها، خوراکی ها و هر چیزی که فکر می کند تا آخر عمر فقط به آنها نیاز خواهند داشت را لیست می کنند.

این لیست بابانوئل یک عارضه در تولید نرم افزار است. اگر از مشتری بخواهید که درخواست های خود را لیست کند ، ایشان هم لیست بابانوئل به شما خواهد داد.

خوب ما در اسکرام یا هر چارچوب چابک، یک منبع از نیازمندی ها داریم که معمولا به آن Backlog اطلاق می شود. بک لاگ یک لیست از هر چیزی می باشد که برای بدنیا آوردن محصول ضروری است. خوب اما این بک لاگ باز یک لیست است و امکان دارد همان لیست بابانوئل باشد. اما لیست بابانوئل چه مشکلی دارد؟

اینگونه بک‌لاگ‌ها دیگر یک صف از کارهای ممتاز و ضروری نیستند. بلکه یک پایگاه داده کامل از نیازمندی ها هستند. یک لیست درخواست، صرفا از جهت دشواری اولویت بندی بدنام نشده است، بلکه این لیست برای در برگرفتن نیازمندی های جدید بر اساس بازخوردهای مشتری محدود شده است.

در کل سه مشکل اساسی می تواند اینگونه لیست ها داشته باشد:

• اولویت بندی خیلی دشوار خواهد بود(یک بچه تمام چیزهایی که می خواهد تماما اولویت بالا است )
• نیازمندی های موجود فریز خواهند شد، چون فکر می کنیم اگر این ها را بدست آوریم دیگر رستگار خواهیم شد.
• محصول منطبق با نیاز جاری مشتری نخواهد شد زیرا که نیازمندی های جدید بر اساس بازخوردهای مشتری حمایت نمی شود.

برای پرهیز از این مورد، بر اساس ایده محصول یا چشم انداز محصول، آیتم های حیاتی که برای راه اندازی موفق یک محصول نیاز هستند را تعیین کنید و بقیه را کنار بگذارید و اجازه دهید نیازمندی ها در طول ارائه های مختلف و براساس بازخوردهای مشتری یا کاربر پدیدآور شوند.

چابک و موفق باشید