پیتر دراکر برای مدیران سازمانهای نوین و دانش-محور نام مهمی است. او کسی است که ده ها سال پیش، خیلی قبل از آنکه چیزی به عنوان فن آوری اطلاعات پا به عرصه وجود بگذارد، پیش بینی کرده بود که نسل آینده ی نیروی کار با تکیه بر اطلاعات ظهور خواهد کرد. یک سال از پایان جنگ جهانی دوم نگذشته بود که او در کتابش اصل عدم تمرکز و جنبه انسانی و اجتماعی سازمان ها را برجسته می کند. چیزهایی که شاید هنوز هم در ذهن بسیاری از مدیران ارشد سازمان ها مفاهیمی دور از ذهن و انقلابی به شمار می آیند.

نشریه Build اخیرا چک لیستی از مهمترین ویژگی های سازمان های مطلوب از دید دراکر منتشر کرده است. با مقایسه ی وضع جاری سازمان خود با این چک لیست، می توانید تصور کنید اگر پیتر دراکر پا به سازمان شما می گذاشت آن را چطور ارزیابی می کرد.

شرکت شما دراکر-گونه است اگر شما:

1. ماموریتی مشخص و قوی دارید و پاسخی قانع کننده به این سوال دشوار که: “ما در چه کسب و کاری هستیم؟”
2. همیشه به خاطر دارید که “همیشه فقط یک تعریف معتبر از هدف کسب و کار وجود دارد: ایجاد یک مشتری” در عین حال که می پذیرید “کیفیت یک محصول یا سرویس چیزی نیست که تامین کننده تویش می گذارد. بلکه چیزی است که مشتری از آن بیرون می آورد، و برایش حاضر است پول بدهد”.
3. مسئولیت و پاسخگویی را تا جایی که می شود در عمق سازمان به پایین می برید. به این استراتژی پایه ی ارتباطی عمل می کنید: به پایین گوش کن، با بالا صحبت کن.
4. این حقیقت را در آغوش می کشید که سازمان اشخاص را می سازد (یه به آنها کمک می کند که رشد کنند و یا آنها را از رشد باز می دارد) و بنابراین شما از هرچه می توانید برای کمک به رشد آنها دریغ نمی کنید.
5. نوآوری را (که یعنی تغییری که بعد جدیدی از کارایی را ایجاد می کند) به عنوان مسئولیت هر کسی در سازمان می دانید، نه فقط واحد تحقیق و توسعه.
6. به طور منظم چیزهایی را رها می کنید (محصولات، سیاست ها، روشها) که یا دیگر موثر نیستند و یا نسبت به فرصت های آینده، منابع زیادی را مصرف می کنند.
7. چیزهایی را که می شود اندازه گرفت اندازه می گیرید و چیزهایی را که نمی شود، زیر نظر دارید. این را هم قبول دارید که نیت خوب جایگزین نتایج و عملکرد نیست.
8. افق بلند مدت را در نظر دارید (نه فقط کوتاه مدت را) و به خاطر می سپارید که “تحلیلگران بازار سرمایه اعتقاد دارند شرکت ها پول می ساند، در حالی که شرکت ها کفش می سازند”.
9. با یک مجموعه ارزش های پایه زندگی می کنید، با این اعتقاد که سازمان به ارزش نیاز دارد، همانطور که بدن انسان به ویتامین نیاز دارد.
10. مسئولیت اجتماعی خود را به نمایش می گذارید، نه فقط با بخشیدن پول به خیریه ها، بلکه با درک اینکه سازمان نسبت به هر چیز و هر کسی که با آن در ارتباط است مسئول است.

نوشته شده توسط: علیکس (بهمن 1391)