من : “سلام”

اوشون : ” سلام اسد جان، … ، خیلی خوب شد دیدمت، داریم از اسکرام استفاده می کنیم، کتابت هم خوندم خیلی عالی بود، الان خیلی خوب بچه ها دارن کار می کنن”

من : ” خیلی عالی، خوشحالم میشم بتونم کمکتون کنم”

اوشون : “خیلی راضیم ما از اسکرام الان اسپرینت دهم هستیم و داره کم کم فریم ورک تموم میشه و میریم سراغ لایه های بالاتر”

من : ” 😐 اسم این روش شما اسکرام نیست عزیزم، ما بهش می گیم اسکرامفال”

این دیالوگ من با یکی از دوستان بود. در این چند مدت که سعی میکنم در چابک شدن شرکت ها و تیم ها با نوشتن و آموزش و مشاوره کمک کنم همیشه به کیس های جالبی برخورد می کنم، بعضی ها را می بینم که جوگیرانه میخواهند چابک (بدون دانش کافی و تحقیق لازم در مورد آن) شوند چون اسم شیک و قشنگی هست میخواهند به خودشان بچسبانند ما چابک هستیم یا بعضی ها را می بینم که جوگیر می شوند در مقابل کسانی که میخواهند چابک شوند و بعبارتی میخواهند بگویند “این بازی ها چی هست ول کنید برید سرکارتون.”

در این پست میخاهم فقط یک چیز به کل هموطنان ایرانیم بگویم (گفتم ایران چون مخاطبم ایران است ولی این مشکل صرفا برای ایران نیست) برای چابک شدن باید فرهنگ را تغییر بدهید، بلی باید فرهنگ را تغییر دهید. 

فرهنگ یعنی اینکه ما کارهای  روزانه مختلف را چگونه انجام می دهیم. چگونه با هم صحبت می کنیم، چگونه کد می نویسیم، چگونه به مشتری جواب می دهیم و …

کسانی که جوگیرانه میخواهند چابک شوند بدون تغییر در فرهنگ می خواهند به چابک شدن برسند و بعبارتی مثال پول و آش می شود ، نشانه های این شرکت ها این است که از اسکرام فقط یک بورد اسکرام را دارند و جلسات اسکرامی که هر از چند گاهی برگزار می شود ولی روال ها همان روال های سابق است. نحوه پاداش، نحوه کد نویسی، نحوه تست کردن، نحوه تعاملات، نحوه انتشار برنامه و هزاران نحوه های دیگر که همان است ولی خوشحال هستند که اسکرام کار می کنند  شرکت هایی مثل شرکتی که 10 تا اسپرینت اول آنها صرف توسعه فریم ورک می شود بدون اینکه خروجی به بازار ارایه بدهند.

این شرکت ها بعد از مدتی که نتیجه خاصی نمی بینند متاسفانه شروع به بدنام کردن اسکرام می کنند (البته این فقط برای اسکرام هم نیست، ما تجربه دیدن مثال های RUP هم داشتیم چون ما نمی توانستیم استفاده کنیم می شد ابزار بد ) ، “آقا اسکرام کار نمی کنه، آقا اسکرام بدرد نمیخوره، اسکرام تو ایران جواب نمیده” حال باید دید که آنها چه هزینه ای برای تغییر فرهنگ کرده اند؟ چقدر دانش در مورد چابک شدن داشتند؟ چند ساعت برای آموزش نیروهایشان برای یادگیری متدی مثل XP هزینه کرده اند؟ اصلا از چابک شدن چه انتظاری داشته اند؟

خیلی جالب است، که بسیاری از آنها نمی توانستند این رو درک نمایند که اسکرام یک ابزار است و نه هدف، و ابزار خوب یا بد نیست ما باید نسبت به کارمان و هدفمان ابزار مناسب را انتخاب کنیم.

اما کسانی که از بیرون به فرآیند چابک شدن نگاه می کنند این تغییر فرهنگ برایشان سرگرمی  و الکی به نظر می رسد. این صرفا برای چابک شدن نیست چون هر تغییری عجیب به نظر می رسد. برای مثال استفاده از استیکی نوت روی دیوار و یا نحوه انجام کارها به سبک بازی برای خیلی از دوستان فرهیخته اتلاف وقت به نظر می رسید و نگران خروجی تیم های چابک بودن هر چند که تیم تیم خودشان نبود و بسیار ابراز نگرانی می کردند.

اینکه من نگران تیم همسایه باشم نشان از دلسوزی من دارد چون مدیران آن شرکت که چند ده میلیون ماهانه برای تیم هزینه می کنند کاملن نمی فهمند و این دوستان همسایه می فرمایند این روش قرطی بازی است و شما نمی توانید خروجی بدهید.

این دوستان میتوانند در مقابل تغییر سد شوند و مانع تغییر شوند و باعث دلسردی بقیه نیز باشند، بهتر است با نشان دادن خروجی هایی که انتظار دارند آنها را هم بازی دهید و ببیند که بلی این ابزار چابک بودن نیز می تواند در تولید محصولات با کیفیت مفید باشد و به نوعی اعتماد آنها را نیز جلب کنید.

فرق ندارد الان ما از کدام دسته باشیم یا کسانی که جوگیر چابک شدن شده ایم یا جوگیر شده ایم تا به کسانی که می خواهند چابک شوند ایراد بگیریم، در هر صورت باید این را در نظر بگیریم که روشی مثل اسکرام تنها یک ابزار است و باید خیلی خوب  قبل استفاده از آنها درموردشان  فکر کنیم بعد اینکه خواستیم بریم سمت آنها باید بدانیم که چابک شدن تغییر است و تغییر همیشه هزینه دارد باید هزینه کرد تا بهبود یاقت.

چابک و موفق باشید