پاییز فصل دشواری در زندگی جوجه ها است، جوجه ها در فصل بهار از تخم بیرون می آیند و مراحل رشد را به خوبی سپری می کنند اما با فرا رسیدن فصل پاییز به دلایل گوناگون بسیاری از جوجه ها از بین می روند و تعدادی از آنها باقی می مانند، به همین خاطر می گویند جوجه را آخر پاییز می شمارند.
در گذشته بخشی از اقتصاد خانوار از طریق دامپروری و داشتن مرغ تامین می شد بنابراین حفظ تکثیر طیور برای خانواده ها از اهمیت بالایی برخوردار بود و تلاش برای زنده ماندن جوجه ها همیشه از سوی بانوان خانه دنبال میشد. در فصل پاییز و خصوصا ماه آذر سرماهای سخت باعث تلف شدن طیور خانوارها می شد.
در آخر پاییز و قبل از آغاز مراسم یلدا زنان خانواده تا عصر آخرین روز پاییزی جوجه ها را یکی یکی می شمردند و نتیجه 6 ماه زحمت خود را می دیدند.
اما چرا آخر پاییز برای شمردن جوجه‌ها دیر است؟ فرض کنید نصف بیشتر جوجه‌ها تلف شده باشند؟ الان امکان انجام کاری هست؟ مگر درس آموخته برای سال آینده …
کایزن یا بهبود مستمر فرهنگ شرقی هست با نیت بهبود مستمر، خوب شاید بگوییم اینکه سالی یکبار و در انتهای پاییز نتایج را بررسی کنیم هم گونه‌ای از بهبود مستمر محسوب می‌شود، اما بهبود مستمر اگر به موقع نباشد، مفید نخواهد بود زیرا که اتلافات بالا بوده و نتایج نیز ارزشمند نخواهند بود، در ضمن بیشتر به جای یادگیری جلسه ملامت و‌سرزنش خواهد بود.
بسیاری از ما برای بازنگری روی خودمان، نتایج و … دنبال مراسم و جلسه هستیم، که به بهانه آن یک خلوتی بر روی خودمان و نتایج خودمان داشته باشیم، مثلا انتهای پاییز، انتهای سال و … یا در اسکرام تیم‌ها منتظر جلسات رترو می‌مانند که در آن نقاط بهبود را کشف کنند.
اما بهبود مستمر بیشتر از یک مراسم یا جلسه، یک عادت هست، عادتی برای بهتر کردن یک پله هر چیزی که امکان بهبود دارد در اولین زمانی که بشود آن بهبود را انجام داد.
در شرکت تویوتا، هر زمانی در خط تولید مشکلی توسط هر کسی دیده شود، میتواند خط تولید را متوقف نماید و اصطلاحاً همه خط رو برای کایزن دعوت کند.
بهبود مستمر، جلسه و مراسم نیست، یک عادت هست که هر زمانی نارسایی دیدیم، همانجا کوچکترین اقدامی که میتوان انجام داد را تصمیم بگیریم و در اولین فرصت انجام دهیم. قبل از اینکه جوجه تلف شوند.
با تبریک شب یلدا
اسد صفری
